Deze week overleed Bernardo Bertolucci, de laatste van een reeks zeer beroemde Italiaanse regisseurs die nog in leven was. Met “Last Tango in Paris”, “’Novecento” en meer recentelijk “the Last Emperor” , bereikte hij een groot publiek dat zeker niet alleen uit filmhuis-fans bestond, sterker nog met “The Last Emperor” sleepte hij maar liefst negen oscars in de wacht. Klik op de link hieronder om de radix van Bertolucci te kunnen bekijken, volgens het archief hebben zijn geboortegegevens de hoogst mogelijke betrouwbaarheid, ze zijn afkomstig van zijn geboorte-akte. Een slag om de arm houden bij de duiding van zijn radix is dus niet nodig.
In verband met “The Last Emperor”, een film over de laatste Chinese keizer, een van zijn allergrootste successen, springt direct iets opvallends in het oog. Op de descendant staat in de horoscoop van Bertolucci de Zon, die via antiscion (positie gespiegeld in de as 0 °Kreeft -0° Steenbok) conjunct de Jupiter-achtige, vergrotende Noordknoop staat. Nu is de Zon de koning en een door de Noordknoop vergrote Zon kan dus heel goed een keizer zijn, terwijl de descendant het punt is waar de Zon ondergaat. Hier zie je dus letterlijk het centrale thema van de film, waarvoor hij die negen oscars kreeg en waarmee hij dus zijn grootste publiekssucces binnenhaalde.
Je mag inderdaad verwachten dat de belangrijkste thema’s in het werk van een regisseur te zien zijn in zijn horoscoop en daarbij mag natuurlijk de oppositie die de Zon maakt met Neptunus op de ascendant niet ontbreken. Neptunus heeft te maken met chaos, die wordt veroorzaakt door het losbreken van de rauwe begeerte, gesymboliseerd door het zeewater van Poseidon, de zeegod die er altijd op uit is het droge, geordende land te overspoelen. Deze Zon-Neptunus oppositie valt over de Ascendant-Descendant-as en over de Knopenas via antiscion, je zou onmogelijk een constellatie kunnen hebben die nog sterker wordt benadrukt.
Daarbij mag niet worden vergeten dat op de Knopenas de plaats is in de horoscoop is waar het licht uit gaat tijdens een eclips! Niet alleen beschrijft de koninklijke (of op de Noordknoop keizerlijke) Zon, de altijd even grootse stijl van Bertolucci, het maakt ondergang in chaos tot zijn centrale thema. Dat wordt nog eens bevestigd door de positie van Mercurius, die als heerser van het eerste én het tiende huis heel belangrijk is en die in de eerste graad Vissen net in zijn vernietiging en val is gekomen, op de cusp van het zesde huis, een malefic huis van tegenslag. Het gevoel van dreigende ondergang domineert de horoscoop en dat verbeeldt hij dus ook.
Dat thema is het misschien het meest expliciet uitgedrukt in zijn zo succesvolle film over de laatste keizer, maar ook in de gewelddadige, rauwe sex in “Last Tango in Paris”, niet voor niets komt in de titel weer het woord “laatste” terug. De hoofdpersoon in ” Last Tango” probeert de zelfmoord van zijn vrouw te verwerken, over ondergang en chaos gesproken! Hetzelfde komt op politiek niveau weer terug in Novecento, een epos (de Zon op de Noordknoop schildert met grootse, genereuze streken) over de opkomst van het fascisme, weer een manifestatie van de kwaadaardige Poseidon. De legitieme autoriteitvan de Zon gaat op de descendant tenonder in een kolkende, fascistische zee van van haat, chaos en en geweld.
Bertolucci leeft zijn leven dus ten dele in zijn werk, de ster op de ascendant die dat aangeeft is Labrum, de hoofdster van de Beker, de constellatie die verbonden met het zoeken naar schoonheid in het aardse vuil. Maar ook de planeetpunten blijken weer heel belangrijk te zijn, op het MC staat het Venus-punt (Asc + Pars Solis – Pars Fortunae) , dat de essentie van de planeetenergie, hier dus van de schoonheid, uitdrukt. Zo’n direct contact met een planeetpunt, de pure energie van de planeet, elektrificeert de horoscoop. En Bertolucci heeft er meer. Het Punt van Mercurius (Asc + Pars Fortunae – Pars Solis), dat de noodzaak van de aardse vorm verbeeldt, staat over de de MC/IC-as in oppositie met het Venus-pars, toepasselijk voor een filmmaker. Het Mercurius-pars staat ook conjunct het Jupiter-pars ( Asc + Jupiter –Pars Solis), heel beeldend voor het grote gebaar van Bertolucci en op de ascendant staat het Saturnus-pars (Asc + Saturnus- Pars Fortunae) dat de spanning tussen de chaos van Poseidon en de vaste structuur nog eens benadrukt. Het is deze nadrukkelijke rol van de elektrificerende planeetparsen, een soort superplaneten die Bertolucci uit tilden boven de middelmaat.