Een olifant in de porseleinkast
Afgelopen zaterdag was ik spreker op een workshop van de Astrologische Vakvereniging Nederland over mundane astrologie en het populisme, dat de wereld op het moment in haar greep houdt. We kijken waarschijnlijk allemaal met afschuw, maar ook met gêne naar de capriolen van Donald Trump, die van het ene schandaal naar de volgende fout waggelt. Het blijft onwaarschijnlijk dat de helft van de kiezers in de VS iets in deze man zag, maar astrologisch is het goed verklaarbaar.Mijn lezing op de AVN-workshop ging namelijk over de Grote Conjuncties van Saturnus en Jupiter, die zich met een vast ritme door de tekens bewegen.
Dat ritme geeft de tijdgeest aan, en we zijn nu beland op een crisispunt van de overgang van de GC’s van Aarde-tekens naar Lucht-tekens. Altijd in de geschiedenis was er een crisis op het moment van zo’n overgang en altijd een verschuiving in de machtsbalans. Dat zien we nu ook, het Westen verliest zijn dominante positie en precies daartegen verzetten zich de diverse populistische partijen. Ze willen dat het blijft zoals het was. Dat wordt weerspiegeld door de precieze fase in het ritme van de GC’s. In 1980 was de eerste GC in Lucht, in 2000 viel deze weer terug in Aarde en pas vanaf 2020,zijn de GC’s definitief over naar Lucht. We zitten dus in een “’terugval”-fase van de verschuiving, die gekenmerkt wordt door Aarde: hakken in het zand, een poging de verandering te stoppen.
Dat is wat de populisten in wezen willen. Periodes die door het element Aarde worden gedomineerd, worden gekenmerkt door een hardnekkig benadrukken van de eigen standpunten en door verdeeldheid. Je ziet dat ook concreet terug in het centrale thema van de komende verkiezingen in Nederland en daarbuiten. Het gaat allemaal om de afbakening van de nationale identiteit tegenover alles wat dat lijkt te ondermijnen: de EU, de tegenstanders van Zwarte Piet, de migrantenstroom en de Marokkaanse jeugd van de derde generatie. Hoe je hier ook over denkt, astrologisch gezien is dit niet meer dan een achterhoedegevecht. Het kan een heel gevaarlijk achterhoedegevecht zijn, maar na 2020, als de GC’s definitief in Lucht komen te staan, valt de voedingsbodem weg.
Zoals we al vaak hebben laten zien op deze blog, de GC van 2000 valt op de zeer kwaadaardige Algol en is vooral voor Europa rampzalig. Europa heeft het de afgelopen 20 jaar ook het stevigste voor zijn kiezen gehad, met de economische crisis, de Brexit, de Griekse schuldencrisis, de grote spanning in de EU en de dreiging van Rusland aan de oostgrens. Maar de GC van 2020 is veel minder gespannen en dus mogen we verwachten dat na 2020 de crisis-sfeer geleidelijk verdwijnt. Als we de laatste Aarde-GC van 2000 berekenen voor Washington en dus het effect van de GC op de VS zichtbaar maken, zien we iets dat de schijnbaar onmogelijke verkiezing van Trump verklaart. Klik op de onderstaande link om de laatste Aarde-GC (voor de VS) te kunnen zien.
We hebben in deze GC de Grote Conjunctie pal op het MC! Dat wil zeggen dat de VS in periode 2000-2020 het ook behoorlijk te verduren zullen krijgen. Dat is zeker gebeurd, met de bankencrisis, de daarop volgende economische crisis, 9/11 en de daaruit ontstane “war on terror”. Als we deze horoscoop vergelijken met die van Donald Trump, blijken de GC en de radix van Trump bijna exact dezelfde hoeken te hebben! Nu is synastrie niet zo’n heel belangrijke techniek en je moet het niet overdrijven, maar dit is wel heel frappant. Het betekent dat Trump als persoon deze hele “hakken in het zand”-tendens van de laatste Aarde-GC belichaamt . Hij is het vleesgeworden verzet tegen de komst van alle veranderingen die het Lucht-tijdperk gaat brengen. Lucht brengt verbinding, beweging, nieuwe kenniseconomie, nieuwe machtsverhoudingen en daar gaan de populisten tegen in.
Maar het is nog geen 2020 en er kan nog veel gebeuren. Hoe ziet het er voor Trump zelf uit?Hij kwam aan de macht tijdens een planeet-fase (een firdar) die beheerst wordt door de zeer krachtige Noordknoop, die groot succes schenkt. In zijn radix (zie boven ) staat deze Noodknoop conjunct de Zon / Heer 1, Trump zelf,op de krachtige ster Capella van de eerste magnitude en in oppositie met de Maan. De Maan is het volk dat hij via die oppositie verblinden kan met zijn Zonnegloed. Maar in juni 2019 begint de Zuidknoop-Firdar en dus wordt de zwakke, andere kant van de oppositie van de Lichten actief. Dan is het met zijn magie gedaan en met het naderen van 2020 lijkt zijn herverkiezing uitgesloten.
Maar dan moet hij dat wel halen en als hij zo als een olifant door de porseleinkast blijft stormen, is dat maar de vraag. Op 21 augustus dit jaar valt er een Zonsverduistering op zijn ascendant, dus gaat het Grote Licht, de Zon, uit op zijn meest persoonlijke punt. In de periode die daarop volgt, die loopt tot de volgende eclips, zal dat zeker problemen voor hem gaan brengen. Ook de solaar van 2018 ziet er heel gespannen uit, met zowel de Zon als de Man op de descendant. Als hij dat jaar haalt in het ambt, zal het niet gemakkelijk worden.
