Het is bijna Kerst en alles zal even tot rust komen nu, althans dat mogen we hopen. Traditiegetrouw draait deze laatste post van het jaar dan ook niet om een actuele horoscoop die betrekking heeft op bepaalde gebeurtenissen, maar om een “actueel” symbool. Een symbool dat we gedachtenloos in huis halen maar waar zowaar een hele kosmologie in schuil gaat, namelijk de Kerstboom. Die kosmologie is direct van belang voor een goed begrip van de astrologie, helaas wordt er aan dit soort basale zaken in onze tijd nog maar weinig aandacht besteed. Astrologie als kennisvorm wortelt in de traditionele kosmologie en, op de achtergrond, in de traditionele metafysica en niet in een of andere vorm van moderne psychologie.

Kerst is natuurlijk de terugkeer van het licht, op het donkerste punt van het jaar keert de verdwijning van het licht God zij dank om, het wordt niet nóg donkerder maar de dagen beginnen langzaam weer te lengen. Het is de tijd van de geboorte van het Christus, die heel toepasselijk “een licht voor alle volkeren” is, het is de tijd van de winterzonnewende. Astrologisch is dit een van de vier belangrijkste keerpunten van het jaar, de andere drie zijn de twee equinoxen en de zomerzonnewende, de Zon gaat nu de Steenbok binnen en een paar dagen daarna vieren we Kerst. Deze cirkel van de vier keerpunten van de Zon vormt ook een kruis, het grote symbool van de stoffelijke manifestatie.

Maar wat heeft dat alles nu te maken met die Kerstboom? De boom is een oeroud symbol en de kern ervan is de verbinding tussen boven en beneden, het laat de structuur van de diverse lagen van de kosmos zien. In het Siberische sjamanisme speelt de boom een hele grote rol, maar ook in andere tradities komt de wereldboom veel voor, bijvoorbeeld in de oude Noordse mythologie als Yggdrasil. De boom is een verbindingsweg tussen boven en beneden en die verbindingsweg loopt door drie lagen of werelden. De eerste en laagste wereld is die van de stoffelijke, concrete werkelijkheid waarin wij leven, het niveau van de tastbare materie. Dit niveau is altijd aan verval onderhevig, het is instabiel en kan niet op zichzelf bestaan, aan de wortels van de wereldboom knaagt dan ook een slang. Als deze zijn werk voltooit, komt de Ragnarok, de godenschemering, of wel de Noordse versie van de Apocalyps waarna een nieuwe wereld wordt geboren.

Het tweede niveau in de kosmos is wat we de astrale wereld noemen, de tussenwereld tussen boven en beneden. In de mens is dit de psyche maar deze wereld is veel groter dan alleen de menselijke psyche, dit niveau functioneert als  kosmisch doorgeefllijk. De scheppende impulsen van boven bereiken door dit tussengebied de stoffelijke wereld, deze scheppende impulsen komen natuurlijk van helemaal boven, van God. Om het nu concreet te maken, de wortel van de boom verwijst naar de aarde, de takken met de lichtjes en de ballen naar het tussengebied en de piek wijst naar boven, naar God. Zelfs de slingers zijn symbolisch, ze benadrukken het karakter van verbinding dat de boom uit drukt.

De ballen en de lichtjes symboliseren ook de planeten en de sterren want door de energie en vorm van de planeten en de sterren bereikt de goddelijke impuls de aarde. Zo kun je dus helder zien wat een planeet in essentie is, maar het werkt ook andersom: je weet, nee je ziet dat de mens onlosmakelijk met de  hoogste wereld verbonden is (dat is de essentiële functie van de astrologie). En dat is precies waar je in deze donkere dagen behoefte aan hebt, de geruststelling dat het licht niet uit gaat en  dat er meer is tussen hemel en aarde dan alleen het stoffelijke!                 

 Pegasus wenst U een zalig Kerstfeest en een spankelend 2020!

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *