Begin deze maand overleed Prins Philip Mountbatten, de echtgenoot van koningin Elisabeth, het was erg triest om de beelden van de koningin bij de uitvaart te zien, helemaal alleen in de kerkbanken met dat vreselijke mondkapje. Prins Philip was 99 jaar oud en had dit jaar al behoorlijk wat gezondheidsproblemen gehad, dan zou je als hofastroloog natuurlijk een blik werpen op wat de horoscopen voor het jaar laten zien. Er zijn twee versies van de horoscoop van prins Philip in omloop, een ervan is gebaseerd op gegevens uit een geboorte-acte, die gebruiken we met een tijd van 10:00 (10 juni 1921 Mon Repos, 19o56 /39n26, in Griekenland, Asc 18.36 Leeuw, radix hier niet afgebeeld).
Volgens de traditie krijgt een mens bij de geboorte een aantal levensjaren toebedeeld en als dat op is sterft hij, tenzij het God behaagt dat leven om een bepaalde reden te verlengen. Dat wil zeggen dat je het moment van sterven in de horoscoop meestal wel kunt zien, als de context daartoe duidelijk aanleiding geeft en je ziet zeer gespannen standen, dan kan dat de dood betekenen. De context gaf er bij Prins Philip zeker aanleiding toe om aan het einde te denken en dat wordt door de solaar ook heel duidelijk bevestigd, klik op de link hieronder om deze solaar te kunnen zien.
Onmiddellijk wordt de aandacht getrokken door de descendant waar de Maan, Saturnus, Jupiter en Pluto bij elkaar staan. Op zichzelf is dat al een teken dat er wat opvallends zal gebeuren dat niet zo goed voor hem zal zijn, cusp 7 staat immers tegenover je. Bovendien is de descendant de plaats waar de Zon, de bron van de vitaliteit, ondergaat en dat is in deze context natuurlijk relevant. De Maan is in de solaar Heer 1, de persoon dat jaar, en staat dus op het punt waar het afgelopen is en op Altair de Adelaar die Ganymedes naar het godenbanket boven op de Olympus brengt. Saturnus waarmee de Maan conjunct staat is niet alleen de algemeen significator van de dood, maar ook Heer 8 van de dood in de solaar. Jupiter is bovendien Heer 8 uit de radix, staat op de noodlotsster Terebellum en maakt een conjunctie met Pluto de Heer van het Dodenrijk, duidelijker kan het in feite niet.
De Januskop
Andere traditionele technieken bevestigen dat beeld, zo is het Maanhuis van de solaar-Maan Al Baldah, de Stad maar ook de Januskop( met twee gezichten die ieder een andere kant opkijken) genoemd, wat wijst op een grens tussen werelden, het einde is een van de trefwoorden van dit huis. Het antiscion van het Pars Solis, de essentie van de vitale kracht van de Zon valt op de ascendant in oppositie met Jupiter, radixheer 8 van de dood op Pluto en Terebellum. Het Pars van de Dood – Saturnus + Cusp 8 – Maan – staat precies op het MC. Het graadbeeld dat volgens Johannes Angelus hoort bij de solaarsascendant is dat van een gehangene!
Al deze verloren traditionele methodes zijn en worden nog steeds herontdekt en, mits ze vanuit een helder begrip worden ingezet, ze laten zien hoe rijk en precies de oude astrologie altijd was. Het toont ook hoe astrologie weer de sacrale wetenschap kan worden die het ooit was, door zichtbaar te maken hoe wij in iedere ademtocht afhankelijk zijn van de goddelijke bron.