Rukken de gestaalde kaders op?
De eerste ronde van de Franse presidentsverkiezingen zit er inmiddels op en het was toch wel behoorlijk spectaculair.Uiteindelijk waren er vier kandidaten die een serieuze kans maakten om door te gaan voor de hoofdprijs, en dat was nog niet eerder vertoond. Geheel in overeenstemming met de tijdgeest was er maar een kandidaat, François Fillon, die tot een echte traditionele politieke partij behoorde. Fillon overleefde de eerst ronde niet, hij gold lange tijd als de gedoodverfde tegenstander van Marine Le Pen in de tweede ronde, maar financiële schandalen, en wellicht het feit dat er niets nieuws aan hem was, deden Fillon de das om. Le Pen is wel door, en zal nu met de jonge sociaal-liberaal Emmanuel Macron strijden om het presidentschap. Op deze blog schreven we al maanden geleden dat Le Pen het in de tweede ronden zal afleggen tegen wie dan ook haar tegenstander zou worden.
Het fenomeen Le Pen begint ook wat sleets te worden. Er loopt een onderzoek tegen haar naar financiële malversaties met gelden van het Europees parlement en deze Franse “patriot” schurkt volgens velen wel erg gezellig dicht tegen Poetin aan. De gewoonte van haar vader om foute uitspraken te doen over de Jodenvervolging heeft ze nog niet helemaal afgeleerd en dat valt slecht, ook een Frexit lijkt voor de meeste Fransen geen aanlokkelijk perspectief. We zullen op 7 mei zien of ze het haalt, maar als we de peilingen mogen geloven, heeft ze niet veel kans tegen het zo frisse politieke wonderkind Macron. Ook heeft haar dan geldige lunaar de Zuidknoop op de ascendant, en dat is meestal geen teken dat er een grote overwinning wordt gehaald, de Zuidknoop is een soort super-Saturnus.
Tegelijkertijd wordt er van onverwachte kant in haar populistische vijver gevist, namelijk van extreem linkse zijde. Op de algemene golf van politieke radicalisering, krijgt ook linksbuiten weer wind in de zeilen. We hebben al vaak betoogd dat deze radicalisering te maken heeft met de Grote Conjunctie van Saturnus en Jupiter van 2000, die op de rampzalige Algol valt. Met Algol verlies je je hoofd, wordt er niet meer helder nagedacht en krijgen de onderbuikgevoelens vrij spel. Dat werd heel duidelijk in Frankrijk, want als een komeet verscheen een extreem-linkse veteraan aan het politieke uitspansel, de(ex?)-communist Jean-Luc Mélenchon, die de tweede ronde niet heeft gehaald maar het verbazend goed deed. De man is een bewonderaar van de inmiddels overleden Venezolaanse socialistische president Hugo Chavez, die zijn land naar de knoppen hielp door het geld vooral te besteden aan politiek gemotiveerde kadootjes en onmogelijke, peperdure sociale projecten. Mélenchon is net als Le Pen tegen de EU, tegen migratie en een vriend van Poetin.
Het is natuurlijk interessant eens te kijken naar de radix van Mélenchon en naar de ontwikkelingen die zijn opkomst weerspiegelen (klik op de link hierboven om de radix van Mélenchon te kunnen zien). Op het MC staat de zeer krachtige ster van de eerste magnitude Betelgeuze uit de constellatie Orion, de Jager. Orion is volgens de mythe geschapen uit de huid van een os, wat wil zeggen dat hij louter stoffelijke kwaliteiten heeft, er is geen sprankje geest in hem te vinden en daarom heeft hij ook geen echte toekomst. Dit omschrijft wel heel helder het communisme of socialisme , hoe je het ook noemen wilt, het is een vorm van materialisme, waarin de economische orde alles bepalend is. Betelgeuze is een zeer heldere ster van succes, maar dat wordt tegengesproken door de stand van Mercurius, heer 1 (Mélenchon) en heer 10 (beroep) , die retrograde in het isolerende twaalfde huis staat.
Hier zie je ook de werking van zelfdestructie in het twaalfde huis, hij zet zichzelf al snel buitenspel met zijn extreme standpunten. Via antiscion (planeetpositie gespiegeld in de as 0° Kreeft-0° Steenbok) valt de retrograde Mercurius wel op de retrograde Jupiter in het zevende huis. Via Jupiter, de planeet van de visie en de politiek, kan Mercurius/ Heer 10 dus ontsnappen aan de isolatie van het twaalfde huis, al zal een conjunctie van twee retrograde planeten wel uit de pas blijven lopen. In het oog springt ook Saturnus, die verhoogd in het eerste huis staat. Deze Saturnus is net uit de Maagd in de Weegschaal aangekomen en dus heel erg enthousiast over zijn net veroverde verhoogde staat. Saturnus is ook heer 6 van het gemene volk en de dienaren en algemeen significator van armoede en beperking. Hier zie je wat hij wil, letterlijk wil de arbeiders verhogen, waar nog bijkomt dat verhoging altijd gepaard gaat met de roze bril, een verminderd zicht op de beperkingen van de realiteit. Het nauwe sextiel met Mars, die ook net zijn val verlaten heeft, toont het rode elan waarmee dit alles gepaard gaat.
De Lichten staan er ook sterk bij, de Zon weet in eigen teken Leeuw hoe hij een leider moet zijn en de Maan op de descendant laat hem de juiste toon vinden om het volk (= de Maan) aan te spreken. De Zon staat ook nog op Alphard, het Hart van de Hydra, het symbool van de rauwe begeertes en een behoorlijk “politieke” ster. Hij heeft op deze manier directe toegang tot en inzicht in de werking van de onderbuik en kan dat via zijn sterke Zon in leiderschap vertalen. In de progressie (klik op de link hierboven) zien we zijn komeet-achtige opkomst duidelijk terug. Het Pars Fortunae (samengesteld uit de directie van de ascendant en de progressies van de Lichten), is net over de directie van het MC en over de koninklijke Regulus gelopen. Naar de troon leidde deze overgang over het zo koninklijke Leeuwenhart niet, maar het bracht hem wel ver. Het MC is overigens nog op weg naar Regulus, dus we zullen nog wel wat meer van hem gaan horen. In de solaar(hier niet afgebeeld) stond overigens de Zuidknoop , de super-Saturnus, op het MC en dat laat zien dat het presidentschap voor hem buiten bereik was.