Deze dagen rond de winterzonnewende staan traditioneel bekend als de “dagen van Alcyone’’ of op zijn Engels als de ‘’Halcyon days”. De Alcyone waar het hier om gaat, is echter niet de bekende Pleiade waarnaar de hoofdster van het ongelukkige Zevengesternte vernoemd is en die nu in de eerste graad van de Tweelingen staat. De (H)alcyone die de laatste dagen van het jaar hun naam gaf, is een andere, zij is de dochter van Aeolus ,de god van de wind. Deze Alcyone was zeer gelukkig getrouwd met Ceyx de koning van Trachis en hun huwelijk was zo liefderijk dat Alcyone en Ceyx elkaar vaak spelenderwijs Zeus en Hera noemde. Die vergelijking met het hoogste goddelijk paar beviel echter Zeus niet en toen Ceyx op reis ging over zee, zweepte de oppergod de wind zo op dat het schip van Ceyx verging en hij verdronk. Uiteindelijk had Zeus spijt van zijn impulsieve actie en veranderde het koppel in ijsvogels om hun grote liefde, die ook door de dood heen stand hield, te eren.
Dat is ook de reden waarom de ijsvogel in het Engels de ‘’ Halcyon” heet maar de symbolische verbinding van de ijsvogel met deze tijd van het jaar gaat veel dieper dan alleen een losse associatie via de naam. In het Nederlands geeft het” ijs”in de naam al aan dat de vogel verbonden wordt met de winter, er wordt gezegd dat hij broedt in de dagen rond de winterzonnewende. In die dagen de ”Halcyon days”, zorgt de god van de wind Aeolus, de vader van (H)alcyone ervoor dat het windstil is zodat zijn ijsvogel-dochter rustig kan broeden. Dit is een duidelijke parallel met de terugkeer van het licht, in de stilte van de dagen rond de winterzonnewende, wordt er gebroed op een nieuwe geboorte. In het Christendom wordt dit als Kerstmis gevierd, de geboorte van God’s Zoon op aarde als het goddelijk licht.
Wie de ijsvogel wel eens heeft gezien, zal deze associatie van de ‘’Halcyon” met de terugkeer van het licht wel begrijpen. De ijsvogel heeft een prachtige oranje-blauwe kleur, en wie geluk heeft kan hem in deze dagen as een kleurige vonk in de grauwe, slapende natuur zien oplichten. Hij is letterlijk de brenger van het licht in deze donkere dagen. Maar er is meer, want er wordt soms ook gezegd dat de ijsvogel een drijvend nest maakt en dat het daarom zo van belang is dat de wind blijft liggen. Het water is altijd een symbool van de begeerte en je kunt dus zeggen dat het broeden van de ijsvogel een overwinning op de begeerte aankondigt. De associatie met Jezus wandelend over het water van het Meer van Galilea waar Hij ook de storm doet bedaren is natuurlijk snel gemaakt en zeker niet te ver gezocht, de symbolische betekenis is hetzelfde.
De ijsvogel is een zeer behendige visser die zich van een tak boven het water als een vonkelende pijl omlaag kan storten om zijn buit uit het water op te duiken. Daarom wordt hij ook de konig-visser, in het Engels de King Fisher, genoemd en daarmee zijn we direct bij de Visserkoning, de gewonde koning die zo’n centrale rol speelt in de Graalmythe. De vis is een zeer spiritueel symbool daarom zijn er zoveel vissers onder de discipelen en zegt Jesus hen tot “vissers van mensen” te willen maken. De vis is het goddelijk bewustzijn dat levend in het water van de aardse begeerte verbonden is met het hogere. De gewonde Visserkonig in de Graalmythe is een beeld van Christus en de ijsvogel is in de windstilte rond de winterzonnewende de smaragden flonkering die de vis-ziel uit het water opduikt en in zijn drijvende nest broedt op het nieuwe dat gaat komen. We zien hier symbolen uit diverse tradities samenvloeien om te verduidelijken wat er in de stille dagen rond de winterzonnewende in essentie gebeurt.
Pegasus Astrologisch Advies wenst u allen een voorspoedig en succesvol 2018!